Na een aantal weken zwoegen en zweten op de aardbeien boerderij wordt het tijd voor wat nieuws. Werken als backpacker in Australië is zeker niet altijd een pretje maar ja je moet wel want het is zoooo duur. En als je dan “thuis” komt kun je ook nog een keer aan de bak voor je bed en je eten, het voelt alsof ik alleen maar aan het werk ben. Alsof ik hier gewoon woon, ik heb werk en een “thuis” het voelt alsof ik een echte ozzie burger ben. Alles wordt “normaal”. Hellemaal niet verkeerd en het bevalt wel maar het is tijd om alle zintuigen weer open te zetten voor een nieuw avontuur.
Farmwork.
Elke dag zo stijf als een hark weer richting de arbeiden boerderij in Handorf, of het nu 40 graden is of in de blubber sta .Voor 1 kilo aardbeien die ik pluk krijg ik wel 1 hele Australische dollar dus je wil graag hard werken. Als de omstandigheden goed zijn en je bent snel kun je wel 30 dollar per uur verdienen inruil voor je rug. Want echt , heel de dag voorover en door je knieën is echt geen pretje. Zo nu en dan doen we ook “runner cutting” oftewel planten snoeien 🙂 en dan worden we per uur betaald. 22,30 AU dollar p/u. En dan mogen we voor de verandering “komkommers” plukken eehm volgens mij zijn het gewoon augurken maar ja. Ik denk beter wat anders misschien beter, nou niet dus. De planten prikken je armen tot appelmoes die S’avonds nog jeuken :p maar klagen doen we niet, even door bijten en de ervaring is geweldig met toffe mensen!
De mensen zijn super, je ontmoet veel mensen waar je in het weekend af en toe kunt afspreken etc. De supervisor, is een Sri Lankaan/Australiër en een top vent. Veel curry’s eten bij hun thuis en het leven delen!
Na een aantal weken in dit “ritme” wordt het tijd om m’n zintuigen weer wakker te schudden en het roer om te gooien, hoe mooi alles ook is. Het is hard werken maar het blijft mooi als “thuis” de koala’s je aan staren vanuit de boom en de ene naar de andere alpaca geboren wordt. Hoe snel alles “normaal” wordt verast me wel. Je moet jezelf soms even stil zetten, hoe bizar is het dat de koala’s in je achtertuin zitten en al die andere dingen eromheen. Als mens zijn we denk gewoon verwent en snel verveelt.
Wikken en wegen.
Na een tijdje wikken en wegen welke kant ik op wil gaan heb ik besloten, ik ga naar Perth! Waarom? Nou de oostkust heb ik al gezien (goh vervelend zeg) ook al wilde ik wel die kant op om een WorkAway te doen bij een surfcamp of iets anders. Maar kreeg geen response. En ik wil graag nog de zuid-west kust ontdekken. Dit wordt m’n tweede keer in Perth en zal dan de eerst dagen gaan oriënteren waar de wind heen gaat. Ik heb een hostel geboekt voor een paar dagen en de rest is een blanco pagina, let life happen!
“A ship is always safe at the shore – but that is NOT what it is built for. – Albert Einstein -”
– Cheers! –
