Roadtrips kun je met een reis door Australië in alle soorten en maten maken. Een roadtrip door West Australië is niet waar mensen meteen aan denken. Het grootste deel reizigers start toch met een roadtrip langs de o zo mooie maar toeristische oostkust. Maar waarom naar al die drukte gaan als de westkust vol zit met moois zoals bijvoorbeeld het meest witte strand van Australië en niet te vergeten het surf pareltje Margaret River. De reizigers die je hier vind zijn uit iets ander hout gesneden en alles is lekker ontspannen. Ik neem je mee langs de hoogtepunten van geweldige roadtrip door west Australië.
Busselton.
Vanuit Perth vind je al vrij snel een stop om even te gaan kijken, de busselen Jetty. Een ‘’steiger’’ van 1,8 KM lang die ver de zee in rijkt en zeker de moeite waard is voor een tussenstop.
Yallingup.
Voor een fijne dosis sunset zit je hier gebakken 🙂 een plek met uitgestrekte stranden en duinen.
Ook overdag vind je hier in de omgeving ruige kustlijnen die je geen moment vervelen. Hier vind je ook een ‘’natuurlijk zwembad’’.
Margaret River.
Surfers kennen deze plek uit de boeken en van big wave contests. Hier ligt een groot deel van de surf geschiedenis, ook is het een pareltje voor Australiië als het gaat om surfen. Sommigen mensen zeggen dat dit ‘’de’’ omgeving is voor surf in Australië, en ja het is epic 🙂
Hamelin Bay.
Niet ver van Margeret River vandaan kom je bij Hamelin Bay waar je zeker even moet stoppen. Hier zitten namelijk Pijlstaartroggen. 🙂 Ze zitten zo dicht bij het strand dat je ze kunt aaien. Wat mij betreft voelde het aan als modder 😛
Yeagarup.
Om je route te vervolgen langs de kust moet je eerst een stukje het binnenland in. Op zich geen straf want na een aantal km wordt je omringt door bos en de bomen zijn toren hoog. In Yeagarup vind je het Warren National Park. In dit park vind je een boom van 65M hoog, wat? ja 65M. En je kun er in klimmen als je daar zin in hebt tenminste 😛 De Australiërs gebruikte deze boom om uit te kijken naar eventuele bosbranden.
Windy Harbour.
Voor deze spot moet je een kleine detour maken maar die is het zeker waard. De naam zegt het al, je waait er bijna uit je broek 🙂 . Maar de stranden en de wegen naar boven geven je een prachtig uitzicht over het binnenland en de indrukwekkende rotsformaties aan de kust.
William Bay. (Greens pool)
Van de ene in de andere ‘’natuurlijke bron’’. Greenspool is een ware oase deze natuurlijke bronnen van water aan zee zijn kraakhelder en ogen soms wat groen/blauw. Het is een perfecte plek om een nat pak te halen en te chillen 🙂
Kronkup.
‘’Along The Way’’ naar Albany vind je nog talloze mooie plekken en stranden om te stoppen. Maar Pronkup is zeker een perfecte tussenstop voor dat je naar Albany gaat.
Albany.
Albany is een laidback en easygoing stadje prachtig gelegen aan ShoalBay.
Esperence.
Ja het pareltje van deze roadtrip is toch wel Esperence. Het licht zo ongeveer op de helft van West-Australië en mag zich rijk rekenen met het witste strand van Australië, Lucky Bay. Gelegen in Cape Le Grand National Park. In Esperence zelf is eigenlijk weinig te doen. Het gaan echt om de stranden en de Nationale parken die Esperence zo populair maken.
Door een cyclone in het noorden van Australië heb ik de dagen in Esperence dikke vette pech met het weer, regen regen en owja nog meer regen. Gelukkig zo kunnen timen dat het in ieder geval droog was om Lucky Bay te checken. Verbaasd dat is wat ik ben als ik over de heuvel rijd. De lucht grijs en dreigend, de wind giert langs de auto. Maar dat zand en dat water 🙂 zo wit en zo blauw heb ik het nog niet gezien. Moet je bedenken hoe t zou zijn met zonnig weer. 🙂
Stuck in the middle of nowhere.
Door alle nonstop regen kunnen de rivieren het niet meer aan en komen we erachter dat de wegen dicht zijn, oeps. De intentie was om via Hyden ook wel bekend als WaveRock terug te gaan naar Perth. Voor nu ging dat dus niet lukken en wachten we het even af. De volgende ochtend vroeg zijn de wegen weer open maar wil ik snel gaan rijden. De regen begint alweer met bakken uit de hemel te komen en ik heb een gevoel dat het niet lang duurt voordat de wegen weer dicht gaan. Onderweg zie je al voorbeelden dat het zomaar mis kan gaan.
Halverwege maak ik een korte stop voor koffie en wordt m’n gevoel realiteit, de weg is dicht. Maar dan wordt het nog gekker, ik kan ook niet terug en zit dus vast 🙁 Gelukkig niet alleen en we worden gezellig opgevangen in het Roadhouse hier. Omdat het zo tekeer gaat buiten begint het binnen ook te regenen en helpen we maar een handje met dweilen.
We kunnen niet anders dan de nacht hier doorbrengen en hopen dat het morgen beter is. Een boer van even verderop heeft zijn nummer achtergelaten voor mensen die gestrand zijn, geweldig! Met 7 mede reizigers zitten we met een borrel bij het vuur en krijgen we een fatsoenlijk bed aangeboden. Ondanks alles Geweldig toch, het gevoel dat je leeft!
De volgende ochtend is het allemaal spannend of we de weg weer opkunnen. Tijd heb ik niet meer. De volgende dag moet ik de camper terug brengen en een trip naar Rottnest Island staat ook al klaar. Dus ik moet terug. Na veel wikken en wegen en belletjes is het waarschijnlijk mogelijk om terug naar Esperence te rijden om vanuit daar richting het noorden te rijden en uiteindelijk terug naar Perth. Een slordige 500km extra maar ja beter dan niks. Dus rijden en nog is rijden. Na 2856 KM weer terug in Perth, wat een avontuur 🙂 Dus ben je van plan naar Perth te gaan sla als dit moois dan niet over!
– Cheers –
”Instead of trying to make your life perfect, give yourself the freedom to make it an adventure, and go ever upward. Drew Houston”