”Groen wonder in
Midden-Amerika”
Als je denkt dat Nederland groen is in de zomer dan doet een rondreis in CostaRica je verbazen. Bomen zo groen als het groenste gras vol in contrast met het kraak heldere blauwe universum. Het blijft verwonderen net als de rest van Costa Rica.
Vanaf Amsterdam naar Panama-City, ongeveer 11 uur vliegen en door richting SanJosé de hoofdstad van CostaRica. een stad waar ik persoonlijk alleen op transfer wil zijn. Na ongeveer een kwartier langs de drukte en lelijke gebouwen rijden we een klein poortje door om 1 nacht bij te komen op een plek dat je niet in de gaten hebt dat je in een overvolle ”lelijke” stad bent. De volgende dag zetten we onze reis snel voort richting de Rancho-Burica. De Rancho Burica is een stukje Nederland op Costa Ricaanse bodem. Ergens in 1998 nam een groep Nederlanders de stap, hebben hun droom nagejaagd en de Rancho opgezet. Hun idee: een goed bed, lekker eten en epic surf.
-Bus of vliegtuig-
Vanaf SanJosé moeten we een slordige 250 km richting het zuid-oosten naar Golfito. Daarvandaan kun je alleen nog met een één bus naar de Rancho die maar één keer per dag die kant op gaat. Je kunt kiezen of je voor $ 3 de bus pakt van SanJosé naar Golfito, (duurt ongeveer 7,5 uur). Of je pakt het vliegtuig voor ongeveer $ 100 bij Sansafly (duurt ongeveer een uurtje). Maar met het vliegtuig zie je CostaRica op een manier die je nooit vergeet.
In CostaRica heeft lang niet iedereen een auto laat staan een rijbewijs. Het grotendeel verplaatst zich met de bus en geef ze is ongelijk.Vvoor een paar dollar reis je het hele land door. Wij stappen op de bus in Golfito richting Pavones waar als laatste stop de Rancho is. Een ritje van ongeveer 60 km wat zo’n 3,5 duurt, want na een paar kilometer houdt het asfalt op en rijden we over stoffige rauwe wegen en over bruggetje’s (ik zeg planken) , waar locals op vertrouwde plekken uitstappen wat hun thuis is of waar vrienden zijn. En waar mensen zoals wij kijken naar de apen in de bomen en het gemoedelijke leven van de mensen hier. Na dik 3 uur stuiteren en het stof letterlijk overal zit gaat de zon onder in een zee met een palet vol warme kleuren komen we aan op de rancho zoals hun zeggen ”Where the bad road ends and the good life begins” .
De Rancho ligt direct aan het strand. Met een regenwoud in de achtertuin en weg van de stad, de drukte en het lawaai van de bewoonde wereld. Dit betekent dat het water afkomstig is van de waterval om de hoek en dat je ’s nachts beter een zaklamp binnen handbereik kan hebben voor het geval dat de stroom uitvalt. De plek voor Surf, Yoga, chill en hellemaal weg van society.
-Horseback Riding-
Als in de vroege morgen de zon al op je schouders brand en de golven op de kust slaan stap ik op ‘’Marlboro’’. Het meest eigenwijze paard volgens Pete die met ons het pure CostaRica laat ervaren, Pura vida dus.
De mist van de oceaan trekt een regenboog tot aan het regenwoud. Marlboro heeft er zin in net als ik. Een zetje in zijn zij en we galopperen voor mijn gevoel in slowmotion over het strand. Vers water uit de waterval gaat maar al te graag naar binnen als we door de jungle naar boven ploeteren door modder en stijle hellingen. Marlboro heeft het zwaar maar kan het aan, dit is zijn thuis. Heel stil sluipend langs de bomen zien we een grijs gedaante langzaam omhoog gaan de luiaard. Traag manoeuvreert hij zich naar boven en kijkt niet om. Hij maakt zich zeker niet druk en geef hem is ongelijk ze noemen dat hier niet voor niets ‘’Tranquilo’’. Na een paar uur ploeteren langs stranden, jungle, watervallen, galopperen we de open vlakte in en voel ik me een echte cowboy. In Nederland zou ik mezelf dit niet snel zien doen maar hier dit is CostaRica op het paard door de jungle dan komt de echte oer mens in je naar boven. Ik geef Marlboro een aai over zijn bol als we uitkijken over de groene jungle tot in de blauwe zee, CostaRica verandert een mens.
-Zee vissen-
Hier wordt alles via locals verzorgt zodat ook hun inkomsten hebben. Zo zijn de paarden van een local en gaan we zee vissen met locals. Veel leuker natuurlijk dan met zo’n stom bureau waar alles uitgekookt is. hier krijg je voor minder geld meer avontuur en tijd dat is wel zeker. We stappen rond 6 uur in de morgen achter in de pick-up en snuiven het eerste zuurstof van de dag naar binnen als de zon alweer op kracht komt en de dieren allang weer wakker zijn. We komen aan op een strandje laden surfplanken en alle spullen over in een niet al te groot echt ouderwets vissersbootje. We gaan onder meer vissen en surfen vanaf de boot op een super vette spot en struinen nog wat rond op een eiland waar Johnny Depp een eiland schijnt te hebben.
-De jungle-
Na een paar dagen gaan we verder en trekken we richting Corcovado National Park. We verblijven daar bij een Duits Nederlandse vrouw in basic hutjes in een heerlijk rustig gebied. We verkennen met een persoonlijke gids (ook weer een local) het park en maken een tocht van 7,5 uur van 18 km door het regenwoud. Bomen waar je in kunt staan, Tukans in de bomen etc.. Kortom het verveelt nooit het geluid en de rust die je daar vind. Ook zwemmen we nog in een natuurlijke bron met een klein watervalletje onder het genot van een koud pilsje die de locals ”even” zijn gaan halen.
-Hit the Road-
We gaan verder en hebben een auto gehuurd want dat geeft je wel echt veel vrijheid en als je net als ons niet heel veel tijd hebt kun je het beste uit je tijd op Costa-Rica halen. Heb je alle tijd van je leven? Pak dan lekker de bus. We rijden richting het noorden waar de Arenal Volcano er rustig bij ligt. Op elke hoek van de straat of waar dan ook langs de weg kun je eten. Het lijkt alsof iedereen hier wel een eet tentje heeft. En we eten daar de bekende ”Gallo Pinto” (rijst met bonen) ontbijt, lunch, diner maakt niet uit de Costaricanen zweren erbij. We reizen langs de westkust richting het noorden langs bekende surfspots als manuel antonio en Jacó aan de North Pacific Ocean. Waar we ook nog in het National park apen en luiaards zien, en krokodillen spotten in de mangrove.
-Arenal-
We verblijven aan de rand van de Arenal en trekken daar rond langs een heet water bron en lopen over de wel bekende ”hangbruggen” die in de mist van de regen hangen.
-the caribbean-
Ons laatste deel van de reis gaat naar de oostkust en wel de caribbean Sea. Hoewel de afstand niet groot is duurt dit tripje wel even want er is maar één weg naar toe en als je dan een stukje de berg op moet klimmen zit je zo achter een vrachtwagen met een CostaRica gangetje. Maar dat is Costa-Rica style hun noemen het ”Tranquilo” oftewel rustig aan. De carribean is toch echt een ander CostaRica met veel ”rasta” figuren en op elke hoek van de straat vind je wel iets te koop wat te maken heeft met Bob Marley. We verblijven in Playa Chiquita in een geweldige lodge met een strand in je achter tuin, beter kun je een reis natuurlijk niet afsluiten.
“Man cannot discover new oceans unless he has the courage to lose sight of the shore.” / Andre Gide
